Select Page

νευρική ανορεξία

νευρική ανορεξία
Η νευρογενή ή νευρική ανορεξία είναι μία σοβαρή και απειλητική για τη ζωή νοσογόνος κατάσταση.
Είναι μια διατροφική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από αδυναμία και άρνηση διατήρησης του ελάχιστου φυσιολογικού βάρους.

Το άτομο που πάσχει από νευρογενή ή νευρική ανορεξία εμφανίζεται με ένα καταστροφικό και μανιώδη φόβο για αύξηση του βάρους και διαταραγμένες διατροφικές συνήθειες που εμποδίζουν την αύξηση βάρους, ενώ ταυτόχρονα διακατέχεται από μια διαταραχή στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται, το είδωλο του στον καθρέπτη σε σχέση με το σωματικό του βάρος και το σχήμα του σώματος του.

Τα άτομα με νευρική ανορεξία συνεχίζουν να νιώθουν πείνα αλλά επιτρέπουν στους εαυτούς τους να τρώνε μόνο πολύ μικρές ποσότητες φαγητού. Η μέση ημερήσια πρόσληψη θερμίδων για άτομα με ανορεξία είναι 600-800 θερμίδες αλλά υπάρχουν και ακραίες περιπτώσεις ολικής αθρεψίας.

H νευρική ανορεξία είναι μια σοβαρή ψυχική – ψυχιατρική ασθένεια με υψηλό ποσοστό παρενεργειών και το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από όλες τις ψυχικές ασθένειες. Η νευρική ανορεξία εκδηλώνεται συνήθως στην εφηβεία και είναι πιο συχνή στους έφηβους. Παρόλο που μπορεί να επηρεάσει ανθρώπους κάθε ηλικίας, φύλου και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης η νευρική ανορεξία επηρεάζει τις γυναίκες 10 φορές περισσότερο από τους άντρες.

Η ιατρική διάγνωση στην νευρική ανορεξία, θα πρέπει να γίνει από ένα ικανό επαγγελματία ιατρό. Υπάρχουν πολλές ιατρικές παθήσεις όπως ιογενείς ή βακτηριακές μολύνσεις, ορμονικές ανισσοροπίες, νευροεκφυλιστικές ασθένειες και εγκεφαλικοί όγκοι οι οποίες μπορούν να μιμηθούν ψυχιατρικές διαταραχές συμπεριλαμβανομένου της νευρικής ανορεξίας.
[su_spacer size=”30″]

ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ & ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Κλινικά παρατηρούμε Χαρακτηριστικά σημεία θερμιδικής ανεπάρκειας παρατηρήθηκαν σε ασθενείς με νευρογενή ή νευρική ανορεξία και περιλαμβάνουν
  • Ξηρό δέρμα
  • Υπερκαροτοναιμία
  • Χνουδωτη τριχοφυία σώματος
  • Ακροκυάνωση
  • Αμηνόρροια
  • Ατροφία των μαστών
  • Οίδημα της παρωτίδας και τους υπογνάθιους αδένες
  • Περιφερικό οίδημα
  • Αραίωση μαλλιών
  • Κάλους στη ράχη και στο κυρίαρχο χέρι
  • Διάβρωση του σμάλτου των δοντιών
  • Υποθερμία
  • Ακροκυάνωση
  • Βραδυκαρδία (καρδιακή συχνότητα ηρεμίας συχνά 40-49 παλμούς ανά λεπτό)
  • Υπόταση
  • Ορθοστατική υπόταση
  • Απώλεια μυϊκής μάζας
  • Υπογλυκαιμία (μειωμένη κάθαρση της ινσουλίνης)
  • Χαμηλά επίπεδα παραθυρεοειδούς ορμόνης
  • Αυξημένα ηπατικά ένζυμα
  • Χαμηλός αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων (WBC)

[su_spacer size=”30″]
[su_lightbox type=”image” src=”https://iakovos-theodosiou.com/wp-content/uploads/2017/02/SINGS_ANOREXIA_NERVOSA.png”]νευρική ανορεξία[/su_lightbox]
[su_spacer size=”20″]
Η νευρογενή ή νευρική ανορεξία έχει διάφορα στάδια που η σοβαρότητά τους διαφέρουν σε κάθε περίπτωση. Πολλές φορές τα συμπτώματα και η συμπεριφορά είναι εμφανή ενώ μερικές φορές μπορεί να υπάρχουν, αλλά να μην είναι ορατά. Στη νευρογενή ή νευρική ανορεξία ο υποσιτισμός που τη χαρακτηρίζει μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές σε πολλά σημαντικά όργανα του σώματος.
Επειδή η διατροφική διαταραχή είναι μια κλινική διάγνωση, καμία διαγνωστική εξέταση δεν είναι διαθέσιμη για την νευρική ανορεξία. Ωστόσο, λαμβάνονται υπόψη τα αποτελέσματα πολλών συστημάτων και οργάνων από την υποθρεψία και γι’ αυτό μια λεπτομερή ιατρική αξιολόγηση είναι απαραίτητη.
Στις βασικές δοκιμές περιλαμβάνονται:

  • Κλινική Σωματική και Ψυχολογική αξιολόγησης
  • Γενική αίματος
  • Μεταβολικό προφίλ
  • Ανάλυση Ούρων
  • Τεστ εγκυμοσύνης (για γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία)

[su_spacer size=”10″]
Ένα ψυχολογικό προφίλ για έναν ασθενή με νευρική ανορεξία επιδεικνύει συχνά προνοσηρώδη αγχώδεις διαταραχές, καθώς και πιο σοβαρές συναισθηματικές διαταραχές, όπως η μείζων κατάθλιψη και δυσθυμική διαταραχή. Οι ασθενείς μπορεί επίσης να έχουν συμπτώματα ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, με άκαμπτες και τελετουργικές διατροφικές συμπεριφορές. Η μελέτη των Nicholls και συνεργατών διαπίστωσαν ότι από 208 άτομα που πληρούσαν τα κριτήρια για μια διατροφική διαταραχή, το 41% είχε σημαντική συννοσηρότητα (άλλες ψυχιατρικές διαγνώσεις) και το 44% είχε οικογενειακό ιστορικό ψυχιατρικών διαταραχών.
Παρακολουθήστε με ιδιαίτερη προσοχή την αυτο-εικόνα του ασθενούς και την αυτοεκτίμηση του, ακόμη και αν ο ασθενής αναγνωρίζει ότι αυτός ή αυτή έχει μια διατροφική διαταραχή. Αυτό μπορεί να βοηθήσει για τη διαστρωμάτωση του κινδύνου θνησιμότητας, η οποία είναι 18 φορές υψηλότερη όταν η νευρική ανορεξία συνυπάρχει με σημαντικές ψυχιατρικές διαταραχές όπως η μείζων καταθλιπτική διαταραχή. Οι ασθενείς θα πρέπει να ερωτηθεί για πολύ πρωινή αφύπνιση, πολλά κλάματα, και σκέψεις αυτοκτονίας ή ένα σχέδιο για αυτό.

Απο ψυχολογικής – ψυχιατρικής πλευράς, είναι σημαντικό ο θεραπευτής να επικεντρωθεί στη θεραπεία της αυτο-εικόνα στη νευρικής ανορεξίας.
Η ψυχολογική – ψυχιατρική συνέντευξη μπορεί επίσης να συμβάλει στον εντοπισμό αυξημένου κίνδυνου εγκατάλειψης ενδονοσοκομειακής θεραπείας. Για παράδειγμα, η παρουσία του άγχους ή άλλες συνθήκες ψυχικής υγείας μπορεί να βοηθήσει να προβλέψει μια απάντηση στη θεραπεία και την αξιολόγηση των κινήτρων για αλλαγή συμπεριφοράς.
Οι αθενείς παρουσιάζουν ή εφαρμόζουν:

  • γρήγορη και δραματική απώλεια βάρους.
  • Εμμονή με τις θερμίδες και την ποσότητα των λιπαρών στα τρόφιμα.
  • Κάνουν δίαιτες παρόλο που είναι αδύνατοι/αδύνατες ή επικίνδυνα ελλιποβαρείς.
  • Φοβίες μήπως πάρουν κιλά ή γίνουν υπέρβαροι.
  • Κόβουν το φαγητό σε μικρά κομμάτια, αρνούνται να φάνε μπροστά σε άλλους, κρύβουν ή πετάνε φαγητό.
  • Χρησιμοποιούν καθαρτικά, διαιτητικά χάπια, εμετικά, διουρητικά ή πηγαίνουν γρήγορα στο μπάνιο μετά τα γεύματα για να προκαλέσουν οι ίδιοι εμετό στον εαυτό τους και να αποβάλλουν τις περιττές θερμίδες.
  • Κατάθλιψη (μπορεί να βρίσκονται συχνά σε μια λυπημένη και ληθαργική κατάσταση).
  • Απομόνωση (αποφεύγουν τους φίλους και την οικογένεια τους, αποτραβιούνται κοινωνικά και γίνονται μυστικοπαθείς.
  • Τα μάγουλα τους μπορεί να είναι πρησμένα εξαιτίας της μεγέθυνσης των σιελογόνων αδένων που προκαλείται από την υπερβολική και συχνή πρόκληση εμετού.
  • Πρησμένες αρθρώσεις.
  • Κοιλιακό φούσκωμα.

[su_spacer size=”10″]
Η παρουσία ή η απουσία της αυτο-πρόκληση εμετού / ευκαιριακή άμετρη κατανάλωση και χρήση καθαρτικών θα πρέπει επίσης να εξακριβωθεί.
Γαστρεντερικά συμπτώματα στην νευρική ανορεξία, περιλαμβάνουν εντερική διάταση από δυσκοιλιότητα και μειωμένη κινητικότητα του εντέρου.

Αίμα στα κόπρανα μπορεί να είναι ενδεικτικό οισοφαγίτιδα, γαστρίτιδα ή τραύμα παχέος εντέρου από κατάχρηση καθαρτικών. Δοκιμές λειτουργίας του θυρεοειδούς, προλακτίνη, και τα επίπεδα ορού ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH) μπορεί να διαφοροποιήσουν την νευρική ανορεξία από άλλα αίτια της πρωτογενούς αμηνόρροιας.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Η νευρική ανορεξία είναι κατά βάση ψυχιατρική ασθένια και σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να είναι η επικέντρωση της θεραπείας. Εξαιτίας της πολυπλοκότητας της νόσου η προσέγγιση πρέπει να γίνεται από διεπιστημονική ομάδα που ενσωματώνει ειδικούς για την εξέταση των διατροφικών, ιατρικών και ψυχολογικών πτυχών, τις οικογενειακές θεραπείες κα. σε όλες τις ηλικιακές ομάδες.
Η νευρική ανορεξία είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί λόγω της ντροπής, την άρνηση και έλλειψη διορατικότητας ταυτόχρονα με τη διαταραχή. Η ιατρική αντιμετώπιση κατευθύνεται προς τη διόρθωση και την πρόληψη των επιπλοκών της νόσου. Ο επαναπροσδιορισμός στις κανονικές διατροφικές συνήθειες είναι ζωτικής σημασίας για την αποκατάσταση της υγείας του ασθενούς.
Η εισαγωγή στο νοσοκομείο μπορεί να ενδείκνυται για ασθενείς οι οποίοι είναι σε εξαιρετικά σοβαρή κατάσταση, έχουν καρδιακές αρρυθμίες, ή έχουν σοβαρές μεταβολικές ανωμαλίες. Οι ασθενείς μπορούν να είναι τόσο ενδονοσομειακοί για θεραπείες επανασίτιση, ψυχιατρικές θεραπείες και την παροχή συμβουλών, όσο και να αντιμετωπίζονται σε εξωτερική βάση αν η κατάστασή τους είναι ιατρικώς σταθερή. Η θεραπεία ως εξωτερικός ασθενής θα πρέπει να γίνεται σε όλους τους απαραίτητους τομείς, μόνο με πολύ στενή παρακολούθηση.
Πολλοί ασθενείς με νευρική ανορεξία μπορεί να έχουν επιπλέον ψυχοπαθολογία (με επιθετικότητα) που θα πρέπει να διαπιστεύσουν οι ψυχίατροι και η οποία μπορεί να τους αφήσει και αναπηρία κατά τη διάρκεια μιας ανορεξικής κρίσης. Εάν υπάρχουν αμφιβολίες για την ψυχιατρική έκταση του προβλήματος του ασθενή, πρώτα πρέπει να γίνεται η διαπίστευση από τον ψυχίατρο και ίσως να πρέπει να εισάγονται σε ειδικές ψυχιατρικές κλινικές για ιατρική παρακολούθησης και να απορρίπτονται στις γενικού τύπου κλινικές με άλλους ασθενείς για την ασφάλεια αυτών αλλά και των άλλων ασθενών.

θεραπεία σίτισης και βάρος

Η διατροφή είναι ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας για την νευρική ανορεξία. Ένας ιατρός διαιτολόγος θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του σχεδίου θεραπείας, η επικυνδινότητα για σύνδρομο επανασίτισης μπορεί να συμβεί κατά τα πρώτα στάδια της επανασίτισης τον ασθενή με την ανορεξία. Αυτό το σύνδρομο περιλαμβάνει καρδιαγγειακή κατάρρευση, πείνα επαγόμενη υποφωσφαταιμία, και επικίνδυνα διακυμάνσεις στα επίπεδα του καλίου, νατρίου και μαγνησίου.

Κατά συνέπεια, η διαδικασία της επανασίτισης πρέπει να γίνεται αργά, με μέτριες αυξήσεις στις μεταβολικές απαιτήσεις. Αξιολόγηση της βιταμίνης D και πρόσληψη ασβεστίου είναι χρήσιμο στο σχεδιασμό μιας επιτυχούς σχεδίου επανασίτισης.
Αξιολόγηση της λινολενικό οξύ, ρετινόλη, βιταμίνη Α, βιταμίνη D, και τα επίπεδα παντοθενικού οξέος μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη, επειδή στα αρχικά στάδια της ανορεξία, μπορεί να έχουμε αυξημένα επίπεδα βιταμίνης Α, προκαλώντας συμπτώματα όπως ζάλη, εγκεφαλικό οίδημα, και ναυτία, καθώς και απώλεια οστικής. Αυτό τείνει να επιδεινώσει την ανορεξία και την γενική ιατρική κατάσταση του ασθενούς.
[su_spacer size=”50″]
[su_divider top=”no” divider_color=”#054469″ size=”2″ margin=”0″]

νευρική ανορεξία

[su_spacer size=”30″]